forum.charade.pl | Polski Klub Daihatsu Charade

Cześć,
ciekaw jestem jak was CHARADOCHOLIKÓW złapał wirus tego małego, śmiesznego auteczka.
Dlaczego Daihatsu Charada a nie np VW GARBBUS czy cokolwiek innego na 4 kółeczkach. Jasne autko ma duszę, ale czym dla Was jest ta dusza CHARADKI.
Na razie zaden konkurs - po prostu ciekaw jestem bo sam DC nie jeżdżę (no chyba, że Miś gdzieś kawałek podrzuci) a widzę, że czasami wyłazi z Was fanatyzm. To jak to jest ?

Widzisz, ja od niedawna (bo od Maja tego roku) jestem użytkownikiem charadki.
Zanim ją kupiłem długo się zastanawiałem nad wyborem marki. Myślałem o subaru, hondzie, suzuki - generalnie o japońcu
Ale za namową żony (te kobiety są jednak niesamowite ) zainteresowałem się daihatsu charade. Aż wstyd przyznać ale raczej nie widywałem tych aut wcześniej.
No i stało się ... Iskierka w oku... To jest to
Od tego czasu nie zamieniłbym się na inny, no może tylko na GTti

W tych autkach coś jest, pozostaje ci tylko przekonać się o tym samemu.

Pozdrawiam.

No fajnie ale co to jest ot COŚ - może inaczej co w Twoim autku najbardziej Ci się podoba... dlaczego... co zmieniłbyś w każdej charadzie a czego nie pozwoliłbys tknąć za żadne skarby świata...
mi osobiście podoba się oryginalna kierownica
pozdrawiam

heya , no wiec autko w domku jest od 4rech albo 5ciu lat ... co dzwne ani razu nei było przy nim nic robione kupione było okazyjnie ... nie był to wybór piękne czy też nie .. poprostu auto tanio kupione ... pare miesięcy później rodzice 'zagazowali" autko coby oszczędniejsze jeszcze było ... to juz autko super .. małe opłaty tanio kupione .. jazda za grosze autko jak autko .. ale mnei sie coraz bardziej podobało .... ale nic .... później przyszedłczas ze prawo jazdy zrobiłem .... poszedłem do pracy ... zarobilem co neico ... kupilem Fieste Forda ... no spoko niby . .ale to nei to ... trafila sie okazja .. kupilem Kadetta 1,6 ... normalnie rakieta ale to nei to .... a że tacie sie kadett uwidział bardziej ( wiekszy i wogole mocniejszy) to sie zamieniłem z nim autkami no i charada ogolnie to wzór doskonałości czy jak to mozna by napisac w każdym bądź razie siedzisie super nisko ... twardo głosno to mi sie podoba a teraz przyszedł czas na zmianę .... na GTti już pod koniec tygodnia bedzie u mnie wiec jeśli chodzi o autko to tylko Daihatsu a jeśli o model to Charade pozdrawiam

Swoją Charadkę mam od stycznia tego roku. Wcześniej miałam cienkiego i chciałam zamienić na trochę większe autko np. golfa. Akurat moja została mi wypatrzona w komisie, gdzie stała chyba jeszcze jedna, ale w dużo gorszym stanie.

Popatrzyłam na swoją i zaczęłam się zastanawiać - co to do ch****y za samochód???

Za żadną cenę nie mogłam sobie przypomnieć czy ja kiedykolwiek widziałam coś takiego na ulicy Tak samo jak Sebastian Zrobiłam nim "rundkę wokół trzepaka" i.... MUSIAŁAM MIEĆ TO AUTKO !!! Dlaczego? Ono ma duszę, charakter i to COŚ bliżej nieokreślone, co nie pozwala ci wysiąść... Magię..?

Jeździłam różnymi markami, ale na razie nie jest mi dane mieć całkowity - finansowy - wolny wybór przy zakupie samochodu, bo miałabym duży ból głowy, co wybrać . Potrzebne mi było miejskie autko, niewielkie, oszczędne (no dobra, z tym bym się raczej wstrzymała, bo nie mam oszczędnej nogi ), a ono spełnia wszystkie te potrzeby. I daje coś więcej. Zaskakuje swoimi możliwościami. Nie spodziewasz się, że tak "niewidzialne" autko tyle może.
Nie mam GTti, może w przyszłości, ale widzę miny niektórych kierowców w wypasionych furkach, jak z każdych świateł ruszam z piskiem i jestem pierwsza na nastepnych. Ale się w nich gotuje Testosteron nie pozwala przegrać

Przepraszam Panowie, ale ja lubię niektórych z Was czasami podpuścić

Moja przygoda z Charadka siega czasow kiedy na swiecie panowaly jeszcze dinozaury a ludzie mieszkali w jaskiniach i kobiete zdobywalo sie pala.. wtedy to wlasnie moj tata jaskiniowiec kupil sobie Charadke.. Rocznik 84 kolorek iscie [glow=red]rajdowy[/glow] chyba odziedziczony po Ferrari - czerwien.. Byl to jeszcze mlody samochodzik i jak na tamte czasy BARDZO DROGI, za pieniazki wydane na Charadke mozna bylo kupic nowego POLDKA albo trzy KASZLACZKI.. Ale za to ludzie ogladali sie za toba, byles panem bo inni jezdzile Polskimi samochodami a ty miales japonca.. To byl koniec lat 80.. Pozniej dlugie nic jezdzil bo jezdzil.. Kilometry robil bo a to Szwecja a to Holandia jezdzil wszedzie.. Pozniej zdalem prawko i koleja rzeczy bylo ze go odziedziczylem.. Tak wiec jezdze teraz Dinozaurem zracym ON i ryczacym jak stara parowa lokomotywa.. lub traktor jak kto woli..Ale kocham tego skurczybyka i mam do niego setyment..

to moja historia zaczęła się trochę inaczej...
...jeździłem sobie spokojnie porsche 924 2.0 aż pewnego dnia poznałem pewną piękną dziewczynę dla której straciłem rozum, sprzedałem porsche, żeby moja pani mogła uczyć się jeździć i kupiłem charadkę 1.0 92r.(czego się nie robi dla kobiet). no i w między czasie zacząłem studiować, więc dobrze mi zrobiło coś tańszego w utrzymaniu. charada była całkowitym przeciwieństwem togo co lubiłem. Przedni napęd (czego nienawidzę), silnik 1.0, połowa tego co w 924, a mocy.... mniej niż tam miałem na jedno koło. Ale nic to, takie życie, coś za coś.
Samochód ogólnie mi się podobał poza przednim napędem i ciągłym niedostatkiem mocy.
Aż pewnego dnia.. jak zbawiciel dzwoni do mnie kolega i mówi, że ktoś chce sprzedać charadkę 1.3 4wd. To ja bez zastanawiania sprzedałem pierwszemu chętnemu moją 1.0 i czym prędzej kupiłem 4wd. Kupiłem ją w marcu, więc jeszcze załapałem się na ostatni śnieg.... przeleciałem kilka zakrętów pełnym poślizgiem, zakręciłem bąka parę razy i wiedziałem już jedno: już nie chcę innego samochodu.
dla mnie nieważna jest kierownica, którą zaraz zmienię, fotele bo i tak zakładam kubełki... mnie kręci stały napęd na cztery koła, niesamowicie kręcący się silnik, napęd na cztery koła, krótko zestopniowana skrzynia biegów, napęd na cztery koła, usztywnione i obniżone zawieszenie, ryczący wydech od motoru i jeszcze napęd na cztery koła. Nadal cierpię na niedostatek mocy, podobno wraz z jedzeniem apetyt rośnie... ale pracuję nad tym
pozdrawiam
Osa

No Osa... Twoja historia w moim prywatnym rankingu jest na miejscu pierwszym... aż chce się ogłosić nieustający konkurs... hmmm tylko co jako nagroda... chyba tylko satysfakcja...
ale dla mnie pierwsza klasa... umiesz "CHOPIE" pisać....

a dziękuję dziękuję, moja żona (kobieta dla której sprzedałem porsche) podobnie to skomentowała
jako nagrodę proponuję wycieczkę dla dwóch osób dookoła bloku charadką na koszt własny

Hehe racja, też byłem pod wrażeniem po przeczytaniu wypowiedzi Osy.
Ja kupiłem Charade całkiem przypadkowo na giełdzie, po prostu pojechałem kupic jakieś auto i charadka wyglądała najciekawiej i zachęcała ceną. Była to zwykła 1.0 93 rok. Jak tylko przyjechałem do domu to zacząłem szperać po necie i czytać troche o tej marce i modelu. Dowiedziałem się o istnieniu GTti i pomyślałem że muszę go mieć. No i po roku mi się udało

a moze być browar ?
postaram się zafundować
pozdrawiam
pszemo

U mnie zaczęło się gdy jeszcze chadzałem z tornisterkiem do szkółki podstawowej...mój dziadzio posiadał charadke z 79 roku typ bodajże Runabout, czyli taka z okrągłymi szybkami za tylnymi bocznymi...ale jak to stare autko zaczęło się sypać... farba z maski zaczęła odpryskiwać i wszyscy się zastanawiali czy przez złego lakiernika czy może dziadzio za szybko śmiga Charadzią ...dziadzio sprzedał charadkę za grosze...on nie wiedział co miał ale ja wiedziałem, że taki sprzęcik chcę posiadać... Nadszedł czas w którym zrobiłem prawo jazdy i zaczęło się przeglądanie modeli różnych marek w poszukiwaniu najwłaściwszego autka...najtańsza, najlepsza, najbardziej szpaniasta była GTti tylko gdzie taką dostać...no i skończyło się na MARUTI ale nie długo bo po roku wylukałem w gazetce swoje marzenie... trasa Gdańsk...dzień zleciał ale znad morza już do domu pomykałem wypasem jakich mało ... jakie to było uczucie gdy się wciskało pedał a charadka poprostu przyspieszała..ona poprostu robi to co się chce... już wiem że jej nie zmienie.. pozdrawiam

Ja swoją przygode z chardkami zaczłem pod koniec 96 roku
Wcześniej jeździłem maluchem jednak z czasem chciałem coś wiekszego , wtedy w granicach 6 tyś nie bardzo co było kupić:(.. no ale ojeciec opowiedział mi o tym autku że w latach 80-tych jakiś tam nasz wujek kupił taką w polsce i była super - dodam że dla mnie ta marka była zupełnie abstrakcyjna. Dosyć mocno podpaliłem się i wyszukałem , była w Lubiniu , całkeim inzaczej saobie ją wyobrażałem ... no ale była dosyć zadbana i prezentowała się estetycznie
dodam ż ebyła to G30 84 rok. Ciekawostką było zawieszenie.. amianowicie amortyzatory og .. golfa 2
była kosmicznie twarda - ta co mamteraz to przy niej mercedes Po kupnie autko szybko
mnie do siebie przekonało, zwłaszcz oszczędnością i bezawaryjnością
zaraz wyszukałem fotele , alufelgi , i autko satło się wręcz ładne... każdy kto był
na mojej stronce widział ją to 'kraciasta' , gdy się już nieco wgryzłem w chardy tylko takie chciałem mieć , potem była G 30 86 , miełem ją ponad 3 lata jednak pewnej wiosny po zmianie na letnie oponki poniosło mnie nieco na łuku:( i tak się jej pozbyłem z wielkim żalem , no i od półtora roku G101 Td , a pd 2 miesięcy jest w rodzinie GTti
Co do tych autek trudno jednoznacznie powiedzieć co mnie do nich przekonało-( może też to że w kraciastej miałem przeżycia które każdy pamięta ..... ) - w
Bardzo je lubie i bez sensu wypisywac zalety i wady bo dla prawdziwego chradziaża te drugie nie mają znaczenia .
Zresztą efektem mojej 'choroby' chardowej jest moja stronka.
Myśle że jeszcze długoooooo będe siedział w charadkach..

To jest bardzo ciekawy temat i chciałabym zachęcić znowu naszych Charadkoholików (zwłaszcza nowych!) do opisania swoich historii.

W nieoficjalnym konkursie na najciekawszą historię na prowadzenie wysunął się Osa. Więc dłonie na klawisze i do dzieła

Ano poszukiwałem samochodu który raz że bedzie niedrogi a dwa że będzie inny niż wszystkie. mo i tak sobie szukałem. cienklaki, maluchy, tikacze to wszystko co sie dalo znaleźć. czasem jakąś stjunigowaną corse z 8-ileś tam. az tu nagle kumpel z komisu mówi. coś jest. no i przyjeżdżam a tu lekko rozbite z tyłu, lekko z przodu, czarne, tylne szyby ciemne, aluski, elektryka wszystkich szyb, skórzane fotele. moja ówczesna dziewczyna piała z zachwytu. swoją drogą jak tak sie cieszyła to po co je potem rozbijała no i tak jak ją zobaczyłem (auto) tak mi sie spodobała i wziąłem. mam conieco problemów ale lubie "grzebać przy aucie".
Pozdrawiam